A mnie wkurza to, że mam traumę po poprzednim związku i wszystkich facetów biorę tę samą miarą. W szczególności, że biorę tego, który nie daje mi do tego podstaw... już nawet teraz kusi mnie, zeby napisać "na razie" :-/.


Tristean, możliwości osobistego rozwoju są zawsze. Z ważaywszyna istnienie internetów są łatwiejsze, niż kiedykolwiek.Zatem nie rozumiem: co Ci przeszkadza w rozwijaniu się?

O rany, a czemuż to? Swoją drogą to ja bym wolała, żeby ktoś za mnie gotował, sprzątał i robił pranie, ale trudno teraz zgodzić dobrego niewolnika.

Wkurza mnie pierdolony Comic kurwa Sans, i to na całego!

ad 1 - również nie lubię psów, bo to sukinsyny są i psubraty, psia ich mać!
A zwłaszcza jorków i cziłał, bo jedno to takie kotowate, a drugie przypomina szczura albo co XD

Dzisiaj tylko sobie westchnę: kurwa, co za zjebany dzień. Więcej napiszę niebawem. W skrócie, i to niech będzie dla mnie nauczka: było trzymać język za zębami i nie pytać o radę, tylko załatwić sprawę po cichu samemu...

Weekend już za mną. Co za ulga... a sobota była już przewkurwiająca, już mówię, dlaczego.

Jak wiadomo, Drzo swego czasu pisała o przebojach z nadpalającą się instalacją elektryczną. Otóż ostatnio przydarzyło mi się coś podobnego.
Mam gniazdko, do którego przez kilka ładnych lat miałam podłączonego laptopa oraz listwę. Gniazdko dość stare i labilne ale jako jedyne położone w tak dogodnym miejscu. Ostatnio musiałam odłączyć sprzęt z racji tego, że był mi potrzebny na egzamin; przy tej okazji stwierdziłam, że warto wymienić to nieszczęsne gniazdko.

Jakiś tydzień temu zrobiłam pranie i w trakcie zauważyłam, że czymś tu cholera śmierdzi. Węch mam raczej kiepski, więc nie byłam w stanie stwierdzić, skąd ten smród. Wiedziałam tylko, że jedzie i że jedzie czymś palonym. Nic, pranie zrobione, okno otworzone, jechać przestało. Później zauważyłam, że jedna z dziurek we wspomnianym wyżej gniazdku jest podejrzanie przydymiona. Postanowiłam wtedy definitywnie załatwić kwestię gniazdka i znaleźć jakiegoś fachowca, z tym że coś mnie podkusiło, by wpierw zadzwonić do rodziców z pytaniem, czy mają namiar na kogoś sprawdzonego. Ojciec zadeklarował, że sam to może zrobić i umówiliśmy się, że wpadnie w sobotę.
Tego dnia miałam w planach zrobić dwa prania i sprzątanie, bo czas już był najwyższy. Puściłam zatem najpierw drobnicę. Minuta nie minęła i znowu zaczęło śmierdzieć, tym razem mocniej. Tak jak poprzednio się zastanawiałam, czy mi się czasem nie wydaje, tak teraz rzecz była ewidentna. Zaczęłam obwąchiwać pralkę z góry na dół sądząc, że to tam się coś złego dzieje, gdy wtem kątem oka zauważyłam, że coś mi dymi w pokoju. Gniazdko, cholera jasna. Pranie w połowie, ale nie było żartów. W te pędy wyłączyłam korki i poinformowałam ojca o moim odkryciu.

Ojciec przyjechał, rozmontował gniazdko, wyjął pięknie nadpalone wnętrzności i przystąpił do rozpracowywania tematu. Zdziwił się, gdy zobaczył cztery druty zamiast trzech. W tym momencie powiedziałam, że poszukam przez internet w telefonie namiaru na jakieś pogotowie elektryczne 24h, ale nie, w ogóle nie chciał o tym słyszeć. Pomierzył, testowaliśmy różne konfiguracje za pomocą lampki, po czym próbnie podłączył kable. Włączam korki a tu JEBS! Walnęło i to porządnie, nie ma ani światła ani prądu w gniazdkach. Przełączam w jedną, w drugą. W mordę, bezpiecznik poszedł jak nic.
Pech. Żeby było ciekawiej, tego dnia wieczorem miałam iść na imprezę z okazji zakończenia aplikacji - taką z cyklu "obowiązują stroje wieczorowe", więc trzeba było włosy umyć, wysuszyć, jakoś tam się zrobić, a w tych okolicznościach to nie bardzo się dało. Przy okazji weszliśmy w spór pt. dzwonię i umawiam elektryka od razu vs. nie, ty nic nie rób, czekamy do poniedziałku, ja to załatwię. Jako, że nie lubię się kłócić, ustąpiłam.
Poza tym trzeba było szybko przeprowadzić ewakuację i rozmrażanie lodówki (a z racji tego, że nieraz drzwi od zamrażarki się nie domykają, było co rozmrażać), co trochę zajęło czasu. Potem pakowanie ciuchów na imprezę oraz zawartości lodówki i zamrażarki (nieznacznej, na szczęście) i jazda do rodziców.
Szczęście w nieszczęściu, że miałam taką możliwość. Tam na poniedziałek rano umówiliśmy elektryka.
Odnośnie imprezy, okazało się, ze nikogo z moich bliższych znajomych z roku nie będzie (w tym osoby, która namówiła mnie na udział), co nie było dla mnie dobrą wiadomością, gdyż nie cierpię tego typu wydarzeń. Poszłam tylko ze względu na to, że zapłaciłam i że akurat z tej okazji wypadałoby się jednak pokazać. Cóż, nie było tragicznie, ale nie miałam też z tego żadnej specjalnej przyjemności. W konsekwencji zwinęłam się chwilę przed północą.

Koniec końców cała akcja zakończyła się szczęśliwie ale poprzysięgłam sobie, że w razie (odpukać!) następnej tego typu akcji zdam się wyłącznie na wujka Googla. Doceniam intencje, nawet bardzo, czemu dałam wyraz, ale mam wrażenie, że po mojemu byłoby jednak szybciej...
Póki co, tak jak w sobotę odczuwałam wkurw, tak dziś odczuwam ulgę.

Z tymi drutami, jak się potem dowiedziałam, rzeczywiście tak było, dalej wychodziły do gniazdka znajdującego się po drugiej stronie ściany. A mieszkanie znajduje się w bloku, takim z lat 70.

Wkurza mnie to psisko wlascicieli. Wypuszczaja go wieczorem. Czasem jest normalny i nawet nie szczeknie, a czasem mu odpierdala i chce ugryźć, jak np wczoraj. Powiedzialam im to kazali mi dzwonic domofonem to go beda zamykac jak bede szla... <facepalm>

ej ale gdzie go wypuszczają? gania po ogólnodostępnym korytarzu, ogrodzie, czy przed domem, czy coś?
bo to nie Ty powinnaś zadawać sobie trud, dzwonić domofonem - tylko oni pilnować psa.
A taka "okazyjna" agresja może być spowodowana choćby tym - że ma akurat pełną michę, psy często "bronią miski" w tak kretyński sposób...
albo taki egzemplarz, który akurat posiada cechy przewodnika stada, czy pasterza czy jak sie to nazywa - akurat "pilnuje" dziecka... operuję skrótami, doskonale znanymi hodowcom - ale my, nie-posiadający psów nie musimy o tym wiedzieć ani w ogóle zwracać na to uwagi - to do właściciela należy wychowanie odpowiednie i kontrola, jak pies reaguje.
Niestety - to co "należy" i "powinno" rzadko pokrywa się z praktyką, ech.

http://drzoanna.wordpress.com/2014/05/0 … ci-ogolne/

jak wrócicie z majówek - to poczytajcie przy okazji

Znam to zjawisko; z reguły dopuszczam tylko typów, którzy mają zbliżone gusta albo których znam osobiście lub internetowo. Pozostałych odrzucam. Nie ma zmiłuj.

drzoanna napisał:

http://drzoanna.wordpress.com/2014/05/03/fejsykieta-i-netowe-grzecznosci-ogolne/

jak wrócicie z majówek - to poczytajcie przy okazji

Kolekcjonerzy znajomych... olewam takich.
Zrywanie na Facebooku też już widziałam i powiem tyle - gdybym chciała babrać się w gównie, zostałabym szambonurkiem.
Są jeszcze ludzie, których roboczo określam mianem Widm z Czasów Zaprzeszłych.
Kij z tym, że ostatnim razem widzieliście się w trzeciej klasie podstawówki i od tego czasu nie mieliście ze sobą żadnego kontaktu. Kij, że w realu zamieniliście ze sobą może z 5 zdań i że więcej pewnie nie zamienicie. Trzeba włączyć kolejny eksponat do kolekcji.

Jeszcze w temacie: taki artykuł wczoraj przeczytałam. I tu pojawia się pytanie - gdzie się podział zdrowy rozsądek?