Byłem sobie w kinie na filmie Blair Witch Project. Wróciłem do domu. Nagle w środku nocy obudził mnie akiś dziwny hałas. Brzmiało to jak płacz dziecka...
Nagle rozległ się przeraźliwy wrzask i odgłos potężnego uderzenia czegoś o podłogę, a płacz w tym momencie zanikł jak ucięty nożem...
Rano opowiedziałem matce całe wydarzenie, a ona na to "Coś ci się śniło, u nas w całej klatce schodowej nikt nie ma małego dziecka".
Kolejnej nocy nie mogłem zmrużyć oka z wrażenia...
A następnego dnia w sklepie usłyszałem, jak sąsiadka opowiada znajomej: "I proszę pani. Siedzę sobie w pokoju i nagle ubudził mnie jakiś hałas. I usłyszałam płacz dziecka. Słyszę, ze to z kuchni. Idę tam i widzę - siedzi tam MArysia (córka sąsiadki - przyp. mój) i karmi dzieciaka. Chciałam się przywitać i nagle się potknęłam i jak nie wpadnę do środka. MArysia wrzasnęła, aż małemu wylała mleko na głowę. ALe chyba mu się podobałlo, bo przestał płakać"...

W następnych odcinkach - historie niesamowite z cyklu "Viljar i kolej" - dla mnie każda podróż to jakaś dziwna, śmieszna bądź idiotyczna historia (np. wchodzę raz do przedziału, a tam siedzą: ksiądz, rabin, zakonnica i gość w garniturze, jak się okazało, Adwentysta Dnia Siódmego i każdy próbował mnie nawracać)

Viljar napisał:

historie niesamowite z cyklu "Viljar i kolej"

Pewnego wieczoru/nocy byłem ze znajomymi w nieistniejącym już klubie Mojave (miejsce dość kultowe - pełna dowolność spożywanych używek nie budziła w nikim zdziwienia). Jako wytrawni bywalcy zasiedzieliśmy się tak do 3 (spać się nikomu nie chciało ze względu na dość kwaśne dopalanie ), pomknąłem na SKM do domu. Zajeżdża, wsiadam i szok już na wejściu - stoi człowiek bez prawego policzka, zęby na wierzchu, widać wnętrze jamy gębowej. Pierwsza myśl - kurde, wydawało mi się, że kwasik już odpuścił, ale jednak mnie dalej trzyma. Wszedłem do przedziału, ale usiadłem tak, aby obserwować ludzi wsiadających. Next station - wsiada z 5 osób, każdy się zatrzymuje i wybałusza oczy. No, to jednak nie kwas, koleś jest real.

Jakieś 2 tygodnie później, powrót z tej samej knajpy, pora również ta sama, jedna różnica - wracam z siostrą i kumplem. W drodze na stację opowiadam im tą historię, oczywiście towarzystwo ukwaszone, śmiech, ogólna radość. Zajeżdża SKM, wsiadam i kogo widzę? Ten sam człowiek bez policzka. Ja miałem tylko duży smile na twarzy, ale miny pozostałych - bezcenne.

Vania, pająki to nie padalce chociaż nie wiem, nigdy żadnego bliżej nie poznałam

No ja też mam jednego domowego pająka...taki mały skurczybyk w kuchni mieszka. Ale też mi szkoda go zabić, bo w sumie mi jeszcze krzywdy nie zrobił Karmię go nawet......chlebem

otóż to, te nożyska, długie i chude jak październik...

Vanessa napisał:

Pająk unoszący się na siedmiu październikach Czy ile one tam tych girów mają

No zależy ile nóg mu się przez przypadek utrąciło

ma, tylko trzeba wystrzelać wszystkich radykałów <zaczyna od siebie, strzelając sobie w łeb i podśpiewując radośnie "wojna, co to ma być o pokój">

drzoanna napisał:

ale wiecie co? idzie jesień... pająków coraz więcej i do domostw sie pchają...
ja mam w oknach moskitiery, ale zawsze coś ze strychu przylezie albo taki od babiego lata maciupeńki przez oczka moskitiery sie przeciśnie...
wczoraj było zabawnie...
zaległam w drugim pokoju i obejrzałam film - dokladnie po 80 minutach wróciłam do kompa - i co widzę?
miedzy małą lampką nad biurkiem a moim LCD-kiem w tym czasie powstała misterna pajęczyna a na środku uwija się milimetrowy pajączek....

szybki padalec jeden 

ja prosze swojego supermena od kilku dni zeby zklikwidowal to cholersto za oknem ! ma 5cm srednicy i zrobilo pajeczyne 1m na 1m .Autentycznie boje sie odsuwac zalony. Ale on ma to gdzies.

Scarlett napisał:

Nagdorliwośc jest gorsza od faszyzmu.


Karola, weź tego nieużytka wystaw na allegro, może ktoś się połaszczy .

jeszcze nie zrezygnowalam. Ale jest coraz gorzej.

Karola69 napisał:

Scarlett napisał:

Nagdorliwośc jest gorsza od faszyzmu.


Karola, weź tego nieużytka wystaw na allegro, może ktoś się połaszczy .

jeszcze nie zrezygnowałam. Ale jest coraz gorzej.

A porozmawiałaś z nim?

Moja niedoszła żona kiedy ja zapieprzałem w dwóch miejscach pracy naraz, co by na ten cholerny ślub zarobić, obrabiała mi dupę ze wszystkimi, pier****ła wciąż na mnie za uszami, skarżyła się na tak absurdalne pierdoły, zamiast porozmawiać ze mną, co jej nie pasuje i znaleźć kompromis. Ja się specjalnie nikomu nie skarżyłem, bo: 1) nie bardzo było komu, 2) nie było na to czasu. No i wyszło na to, że to ja jestem ten zły .

Karola, to nie przytyk do Ciebie, tylko mi się skojarzyło z moją sytuacją. No cóż, taka historia mi się przytrafiła...

...i to wszystko w rocznicę rozpadu mojego "małżeństwa"... a miałem o tym nie myśleć...

TAK dla głupot, bzdur i pierdół wszelakiej maści!!