trzymam kciuki

z płyty P.O.L.O.V.I.R.U.S o ile dobrze kojarzę Zajebisty utwór

jak dla mnie nie ma jesieni bez "Faith","Pornography" i "Bloodflowers"

jesien kojarzy mi sie z Type o negative. Nikt nigdy nie umarl mi jesienia.

Sinisterr_a.k.a._Icarus napisał:

A ja szczerze mówiąc, nienawidzę lata. O wiele lepiej mój organizm funkcjonuje ponurą, mglistą i deszczową jesienią oraz zimą pod stalowym niebem. Nadmiar słońca mnie irytuje. Zresztą, dwa razy jak się w życiu zakochałem, przypadły na jesień .

mnie nadmiar słońca zabija... a na równi ze słońcem wysoka temperatura...
ale co do zakochania .... to ciekawe...
te 2 razy - kiedy tak naprawdę prawdziwie aż do utraty tchu się zakochałam - przypadły na lato...
ale u mnie zakochiwanie sie to powolny proces - więc zakochałam się latem - ale dopiero jesienią zdałam sobie z tego sprawę... i dopiero jesienią nastąpił rozwój wypadków....

Ja tez poznalam moja 2 polowe jesienia dokladnie w listopadzie Lubie tez spadajace kolorowe liscie, ostatnie promyki slonca itd.

M jak Miłość <lol>

Ja miałem w sobotę wybuch depresji jesiennej, ale mi przeszło. Z wyjątkiem jednej rzeczy.
CHOLERA JASNA ja nie chcę iść sam na imprezę w sobotę Wolałbym już w ogóle, albo na wrzaskopolo jakieś czy cuś... ale nie sam

przeczytałam bardzo uważnie to co napisałaś - By.... i tak sobie myślę, że (przynajmniej dla mnie) to wszystko nie ma związku z porą roku... lubię sobie patrzeć na deszcz za oknem, na nagie drzewa targane wiatrem.... i zdarzało mi się czuć wewnętrzną pustkę, bezsens i głuchą samotność nawet - gdy słońce jebało blaskiem po oczach, kwitły kwiaty i zieleniła się trawa...
a o wpływie zdobywanych przedmiotów na bliskośc z drugim człowiekiem pewnie się nigdy nie przekonam...i nie wiem czy to źle - czy dobrze (  również w kontekście twojej teorii)....
a czemu?
bo raz - nie mam takiej osoby ( poza synem, ale to chyba nie taki układ miałaś na myśli)...
i dwa - cóż, jestem raczej niebogata mówiąc wielce eufemistycznie i ciągle przede mną jest perspektywa ich zdobycia.... komp powoli odmawia posłuszeństwa, stary telewizor pożyczony od sąsiadów, 30-letnie meble na wysoki połysk ... nie wspominając o koniecznym remoncie mieszkania ( w kuchni nie ma ani kanalizacji ani wody, parkiety były lakierowane 30 lat temu, tapety maja lat 20...)
więc ja jestem ciągle na etapie cieszenia się z każdego zdobytego ciężką pracą "drobiazgu"...
pamiętam, jak 3 lata temu cieszyły mnie wymienione na plastikowe okna, i jak tańczyłam wokół przyniesionego ze sklepu LCD-ka...
i jak mi jest smutno - to sobie patrzę na np całkiem nowiutkie rolety i myślę o tych wszystkich fajnych rzeczach , które mnie czekają: koncert Sabatona za 1,5 miesiąca, Tiamatu i Gothministra w lutym.... myślę o płaskim telewizorze, na który w końcu może zarobię, o wymarzonych glanach....
Ech - mam mnóstwo marzeń i planow, nie tylko materialnych rzecz jasna...
jakbym już miała ten telewizor i wodę w kuchni i buty - to może zaczęłabym częściej chodzić do kina?
albo zrobiłabym sobie liposukcję ... 
troszkę żartuję i nie całkiem to odpowiedź na Twojego posta,By.... ale zdałam sobie sprawę, że przy moim trybie zycia, możliwościach finansowych itp zupełnie nie grozi mi spełnienie moich materialnych pragnień.... no i  cholera - może to i dobrze?

I to właśnie, Dżo, trzyma cię w pionie. Brak rzeczy, oczekiwanie na coś, zarabianie w jakims celu innym niz utrzymanie się bardzo dyscyplinuje. Wraz z takim, nawet małym bogactwem, kurczy sie lista życzeń. Kazdy ma swoje zabawki, poświęca im czas, izoluje się.. Rozumiem cię, By, doskonale. Wspólne zdobywanie, liczenie czasami jakiegos grosika, by kupic wymarzony sprzęt/kurtkę/buty dla dziecka/inne...zbliżają, daja poczucie wspólnej walki.Kiedy możesz iść sobie kupic co chcesz, nie ma juz tego elementu. Trudno to wyjaśnić, ale jest jakiś moment nasycenia, powyżej którego rzeczy stają sie nieważne. Zarazem wspólna walka o jutro staje sie mniej ważna, bo juz nie trzeba walczyć...wystarczy kupić. Mówi sie że bieda jest zła. Jest. Ale przy okazji mocno mobilizuje do wspólnej walki, a ta zbliża ludzi, tych którzy walczą o to by jutro było lepiej.

ten post to jezykowy koszmar..ale nie chce mi sie go edytować...wybaczcie nieporadnośc sformułowań i powtarzalność tych wszystkich walk i walczeń...

Dla mnie jesień to najpiękniejsza pora roku. Zawsze dzieje się coś niesamowitego. Wiem, że tym razem też tak będzie NIe ma mowy o żadnej depresji:)

ja też, Pin, ja też...jak go widzę

I jeszcze ta ranga... Penis Dody Faktycznie powód do deprechy