Wczoraj obejrzałem gierkowego Max Payne, z Markiem Wahlbergiem w roli głównej. Powiem tak - film jest niezły, spośród adaptacji jakie widziałem ta jest chyba jedną z najlepszych. Film fabularnie jest raczej słaby, zresztą, sama historia nie należy do szczególnie niebanalnych. To, co zwraca uwage to wizualizacja, kapitalne plastyczne wyczucie twórców. Pamiętacie Sin City i Siedem ? A widzieliście komiksowy Renaissance ? To wyobraźcie sobie kreacje miasta na styku tych trzech opowieści. Miasto jest przygnębiające, przytłaczające, gotyckie w nastroju i barwie. Ludzie są jak dodatki do niego, wplecieni w jego tkankę. Mistrzowsko wmontowano w fabułe taki mały pikuś, że przez chwilę nie wiecie, czy to będzie horror z duchami czy klasyczny kryminał. Ta niepewnośc towarzyszy przez pewien czas i dodaje smaczku. Akcja kręci się wokół narkotyku Valkyr, wspomagacza mającego uczynić z żołnierzy super maszyny. Narkotyk wycieka na ulicę, a jego efekty sa zdumiewające - ludzie widzą demony, wielkie skrzydła, zgiełk bitew. Jest scena, w jakiej wahlberg, aby uratowac swoje życie sam zażywa Valkyr. Ta scena dla mnie to Oscar. Wyobraźcie to sobie: noc, pada śnieg, za plecami Wahlberga panorama nocnego miasta, ponure wielkie drapacze, ledwie zarysowane na nocnym niebie. Narkotyk zaczyna działać. Stopniowo wirujące płatki śniegu zamieniają się w iskry, i w jednym, wielkim ujęciu, niebo zapala sie i płonie, drapacze popadają w ruinę a wokół ich szczytów uwijają sie skrzydlate, czarne demony. Wizja jak z Constantine`a. Dla tej jednej sceny, i kilku następnych utrzymanych w podobnej poetyce warto zobaczyc ten film. Polecam.

dzięki, Drzo, na pewno poszukam. brakuje mi ostatnio dobrego kina.

takze w tym watku bede informowac, tym razem ciebie Pin osobiscie - bilety na Milosierdzie juz w sklepach. Ide nawiedzac dalej.

Milosierdzie Milosierdzie Milosierdzie


(ma upierdliwosc nie zna granic)

upierdliwosc w slusznej sprawie zostanie nagrodzona:)

szkoda ze nikt ewangelii nie pisze.....

Dunkiel, dzięki
Będzie C.D. Necrospamiconu na Święta, jak Pan Bóg przykazał

"Złote dziecko" z Eddiem Murphym. Jak to jest, że kiedyś Amerykanie umieli kręcić sympatyczne komedie bez walenia po oczach seksem i fekaliami, a dzisiaj już nie dają rady?

Nie lubię filmów sensacyjnych... większość kryminałów mnie nudzi... ale "Michael Clyton" to raczej thriller prawniczy i napięcie jest budowane konsekwentnie - od początku do końca walącego po jajach....
i nawet nie przeszkadzał mi Clooney w roli głównej ( za mało przypomina długowłosego blondyna, żebym mogła go lubić... ) ale w tej roli jest OK.
I jeszcze moja ulubiona Tilda Swinton - zachwycająco odkobiecona .... twarda jak czołg, trenująca tę twardość przed lustrem i odreagowująca w toalecie - świetna rola.
jak nie widzieliście - gorąco polecam.

lesba? aaa więc dlatego tak mi się podoba.....   

piękna postać. lubię takie zimne, blade i wyniosłe. optycznie, rzecz jasna. w życiu za bardzo wieje chłodem.

Tilda najlepsza była w "Orlando" - film nienajnowszy ale powalający....

a dziś rozwalił mnie film "August Rush" - familina baśń+'Bezsenność w Seattle"+Romeo i Julia+ spora dwaka muzyki... nie = nie gotyckiej i nie metalowej - ale... ten film to pieśń ku chwale muzyki....
By - ja ryczałam ze wzruszenia od początku do końca.... i wiem, że jestem głupią starzejącą się babą - ale wierzę w to wszytko - w spotkania po latach... i w to, że miłość nie umiera... i w cuda....