Idole, owszem, znajdą się, wszak niewiele trzeba, żeby ktoś był czyimś idolem. Jednym z pierwszych był na pewno James Hetfield, ale spadł mocno u mnie w rankingach. Na pewno Stephan Weidner, Leonard Cohen, Piotr Kaczkowski... Szerszą listę umieszczę tu nieco później

Z autorytetami czy wzorami, niestety, jest problem. Na dzień dzisiejszy nie umiem tak wprost wskazać nazwiska kogoś, kto mógłby takim dla mnie być. Mógłby być to prosty człowiek, byleby zawsze żył w zgodzie ze swoimi zasadami i potrafił ich bronić wobec zdania innych. Nie jestem w stanie powiedzieć, czy ktokolwiek ze znanych mi ludzi choćby w 90% przypadków tak postępuje, trzeba kogoś naprawdę dobrze znać, żeby taką rangę mu nadać. Mogę kogoś szczególnie za coś cenić, jednak nie mogę stwierdzić, że człowiek w każdym punkcie jest dla mnie autorytetem.

Śmieszą mnie z kolei wypowiedzi, że dla kogoś autorytetem jest JPII. Ludzie są zaślepieni miłością, jaką siał wokół i uważają go za przywódcę, a faktycznie zdolności przywódczych za grosz nie miał.

autorytetem dla mnie tez jest moja rodzina: mama ,babcia wujowie....Z nimi sie wychowywalam. Idolami malarze: Friedrich,Beksiński, Giger. Probowalam ich nasladowac. Co do JP2 to pamietam wypracowanie "Kim byl dla ciebie JP2" to wiekszosc niestety napisala ze autorytetem, nie przeczytajac ani jednej jego ksiazki.

Mój tata opowiadał, że za jego czasów były wypracowania o temacie: "Kto jest Twoim idolem i dlaczego Lenin?"

Karola69 napisał:

Co do JP2 to pamietam wypracowanie "Kim byl dla ciebie JP2" to wiekszosc niestety napisala ze autorytetem, nie przeczytajac ani jednej jego ksiazki.

Kiedyś był taki kawał:

W szkole pani pyta dzieci - Kto jest najwspanialszym człowiekiem na Ziemi?
Rękę podnosi Jasio, pani go pyta.
- Towarzysz Lenin, proszę pani - mówi Jasio.
- Brawo, brawo, masz piątkę - odpowiada pani.
A Jasio po cichu, tak, żeby go nikt nie słyszał - Sorry, Winnetou, business is business.

Tak samo jest z JP2. Nie ma znaczenia, czy ktoś czytał jego książki, czy nie. Nie ma znaczenia, czy ktoś go w ogóle szanuje. Chodzi tylko i wyłącznie o to, że tylko taka odpowiedź jest bezpieczna.

Jak to jak? Normalnie. Też nie płakałem po poprzednim papieżu. Po obecnym też nie będę płakał.

Tibbets napisał:

Jak to jak? Normalnie. Też nie płakałem po poprzednim papieżu. Po obecnym też nie będę płakał.

ja tam miałem sporą satysfakcję. Nie trawiłem kretyna jak mało kogo.

http://wyborcza.pl/1,76842,5677154,Atak … la_II.html - a tak JP2 kochają za granicą. Musi być prawdziwym idolem i autorytetem, skoro pomimo 67 kamer jego pomnik został obklejony prezerwatywami.

miałam tylko 1  taką osobę w życiu... On był moim guru, moim nauczycielem, odkrywcą nieznanych światów....dzięki Niemu udało mi się diametralnie odmienić moje życie, nadać moim działaniom sens i cel...
dzięki Niemu stałam sie tak naprawdę dorosła, samodzielna, pewna siebie.
On pokazał mi Muzykę, zachęcił do filmu...wogóle zachęcił do ciągłego rozwoju, wyrwania się z marazmu codzienności....to dzięki Niemu odważyłam się na całe to swoje wolne i cudowne zycie jakie prowadzę.
Bez Niego byłabym 52-letnią gospodynią domową, oglądałabym "M-jak miłośc" i może nawet słuchałabym Rubika... nie skakałabym nigdy pod sceną, nie znałabym Lacrimosy, nie przeżyłabym Miłości... nie pisałabym na tym forum... nie znalibyście mnie...

bez Tomka Beksińskiego miałabym gówniane zycie ...

drzoanna napisał:

miałam tylko 1  taką osobę w życiu... On był moim guru, moim nauczycielem, odkrywcą nieznanych światów....dzięki Niemu udało mi się diametralnie odmienić moje życie, nadać moim działaniom sens i cel...
dzięki Niemu stałam sie tak naprawdę dorosła, samodzielna, pewna siebie.
On pokazał mi Muzykę, zachęcił do filmu...wogóle zachęcił do ciągłego rozwoju, wyrwania się z marazmu codzienności....to dzięki Niemu odważyłam się na całe to swoje wolne i cudowne zycie jakie prowadzę.
Bez Niego byłabym 52-letnią gospodynią domową, oglądałabym "M-jak miłośc" i może nawet słuchałabym Rubika... nie skakałabym nigdy pod sceną, nie znałabym Lacrimosy, nie przeżyłabym Miłości... nie pisałabym na tym forum... nie znalibyście mnie...

bez Tomka Beksińskiego miałabym gówniane zycie ...

podejrzewam ze Tomek byl wazna osoba dla  twojego pokolenia. Szkoda ze mlodsze pokolenie nie moze poznac jego audycji a jedynie felietony

moim autorytetem był i jest dalej Gustaw Holoubek, wyjątkowo mądry człowiek , jego spojrzenie niebieskich oczu i to ciepło , które  biło od jego osoby... bezcenne...

Scarlett napisał:

Po latach wizerunek pana Wałęsy odbrązowił się. Niemniej jednak nadal mam do niego sentyment i zaszczytem byłoby dla mnie poznać go osobiście.

http://wyborcza.pl/1,75480,5667730,Zreb … obnym.html

Piękny powrót dzikiego, XIX-wiecznego kanibalizmu nam Twój były idol wywalczył... Aż się "Ziemia Obiecana" Wajdy przypomina (BTW: ciekawie Wajda zmienił zdanie o tym, jaki był przekaz tego filmu).

podejrzewam ze Tomek byl wazna osoba dla  twojego pokolenia. Szkoda ze mlodsze pokolenie nie moze poznac jego audycji a jedynie felietony.

Ja znałem Beksińskiego tylko i wyłącznie jako tłumacza. Monty Python w jego wykonaniu jest the best, tak samo, jak filmy o Bondzie. Natomiast od strony muzycznej nie znałem go w ogóle. Szkoda, bo wspomniane felietony ukazują go jako postać trochę... nieciekawą (w sensie charakteru). A przypuszczam, że było zupełnie inaczej. Tyle, że to mogłyby ukazać jedynie jego audycje.
A moim jedynym autorytetem jest Bogusław Wołoszański. Człowiek, ktory robi to, co lubi i robi to z pasją.

PS. Czytając felieton "Kobieta wąż" zwijam się ze śmiechu. Z drugiej strony mógłbym napisać dokłądnie taki sam tekst. Ciekawe...

Ostatnio edytowany przez Viljar (2008-10-02 13:15:36)