Wypisać się z tej pierdolonej zbieraniny bigotów.
Wziąć się poważnie za naukę.
Mieć dużo więcej pewności siebie niż mam obecnie, czuć się zajebiście w każdej chwili i żyć zawsze w zgodzie z sobą.
Poznać jakąś fantastyczną dziewczynę lub chłopaka, i żyć w satysfakcjonującym dla obojga związku.

I wszystko to tak naprawdę zależy tylko ode mnie, więc nie ma co narzekać, trzeba coś robić!

Ostatnio edytowany przez Elegant_Androgyne (2009-01-05 03:33:36)

chodzi o KRK

ja też chciałbym wiary. i miłości.

ja tez nie chcialabym sie martwic przede wszytkim o pieniadze. A reszta sie sama ulozy.

tak uwazam.

nie chce mi sie o tym dyskutowac. To moje zdanie i nie czepiac sie do kazdego slowa. Z rana nie mam najmniejszej ochoty na rozmowy filozoficzne.

uff

A ja mam proste, lecz nieosiagalne zyczenie - nie podlegać JAKIMKOLWIEK presjom.

piggyinthemirror napisał:

ja też chciałbym wiary. i miłości.

Nadzieję już dawno porzuciłeś?

Chcę ułożyć sobie życie zawodowe tak, abym nie musiała martwić sie o pieniądze i żebym nie miała problemów ze zdrowiem. Reszta jakos sie potoczy.
Piggy, a co do twojej idealizacji uczucia, nie patrząc przy tym na kasę (co wytknąłeś Karoli) to powiem ci, że przysłowia "gdy bieda w domu, miłość kominem ulatuje" nie wymyślono ot, tak sobie.

A żebyś wiedział. Mając pieniądze można być wygodnie nieszczęśliwym, a największa miłość rozpadnie się gdy jest dół finansowy, a co gorsza-nie ma szans na zmianę tego. Ja po prostu chcę zarabiać tyle, żebym mogła nie myśleć o przyszłości i nie szczękać przy tym zębami. Co przy samodzielnym życiu jest - przynajmniej na początku- cholernie ciężkie.

To nie tak Elegant - w praktyce brak kasy oznacza powazny stres, jak sie jest na wspolnym utrzymaniu. Miłośc powoduje tez poczucie odpowiedzialności za druga osobę. No i jestes z kims kogo kochasz, a nie stac cie i jego na utrzymanie, zwykłe biologiczne przetrwanie - zaczynaja sie kwasy wynikające z poczucia winy. Trudno to wyjaśnić - ale w duzym skrocie tak to wygląda.