Dzieci muszą pisać piórem.Może to chodzi własnie o to żeby nauczyły się ładnie pisać.Nie mam pojęcia.Przynajmniej u mojej młodej w szkole tak jest.Nie wiem jak w starszych klasach to wygląda bo Hanka jest dopiero w trzeciej.

Szczur napisał:

A w której szkole uczą kaligrafii? W żadnej z moich nie uczyli... Ot, tak wygląda o, a tak a... Właśnie technicznym męczyli...

Jest w Gdyni liceum prowadzone przez Jezuitów (?), tam na pewno uczą/uczyli kaligrafii.

A ja mam dysortografie i Karola nie masz racji:P Kiedy dostałam  zaświadczenie byłam w szoku! Przeszłam pozytywnie wszystkie testy ( o dziwo nawet na inteligencje, chyba miałam dobry dzień), wszystko było niby si a tu zonk. Nie wiem skąd laska wytrzasnęła tą dysortografie:P

Ze mną nie jest wszystko ok, testy kłamią:P Może ona o tym wiedziała? W końcu była psychologiem.

Sinisterr_a.k.a._Icarus napisał:

Euf, mogę Tobie pisać przemówienia albo być szefem gabinetu propagandy lub doradcą ds. ostatecznych rozwiązań kwestii wszelakich

A ja będę sprawdzać, czy Sin nie zrobił błędów składniowych

JA mam problemy z błędami stylistycznymi, nauczycielka od polskiego zawsze patrzy na mnie krzywym okiem kiedy widzi moje wypracowanie... czy wiecie jak się pozbyć tego, nauczyć się poprawnie pisać? za porady byłabym niezmiernie wdzięczna

co do dys(..) jestem laikiem - ale wiem jedno i zgadzam się z Sierrą Sinem i resztą = papierek o dys.... to początek nie koniec drogi... wszelkie dys.. się "rehabilituje" - jak mój kręgosłup
niestety nie znam się na dyskakulii ( zajmuję się raczej matematyką wyższą i brak mi wiedzy z pedagogiki czy coś ...) ale to też wymaga odpowiednich zajęć, ćwiczeń itp.
a co do innych = przychodzi do mnie na korki z matematyki chłopaczek 2 klasa gimnazjum. Ma stwierdzoną dysgrafię i przyznam że czegoś podobnego jeszcze nie widziałam w swoim długim życiu... to - że ja nie mogę przeczytać co pisze - to nic....
to - że sam nie moze przeczytać - co napisał - to nic...
ale te znaki jakie stawia na papierze nie przypominają pisma wogóle.... nie widać kólek ani kresek tylko ciągłą linię zawijasów przypominającą linię brzegową jakiegoś kontynentu z dużą ilością półwyspów... kiedy na to patrzę nie umiem oprzeć się wrażeniu - że on nie potrafi pisać wogóle.... ze jest jak przedszkolak albo  kosmita - ktorzy pracowicie udają , że znają litery....
chłopak twierdzi, że wykonuje zalecane ćwiczenia pod nadzorem mamy...
a ja sobie nie wyobrażam - jak można było dopuścić do takiej sytuacji - bo dzieciak jest jak analfabeta... nie napisze żadnego egzaminu/matury/testu... nikt nie będzie w stanie sprawdzić, co napisał....

Potrafiłem napisać wypracowanie na temat tfurczości Żeromskiego w taki sposób, że jawnie okazałem mu swą niechęć, ale ludzie tak się śmieli, że nauczycielka nie mogła dać mi pały, bo wyglądałoby to na jawne wyżycie się

drzoanna napisał:

Ma stwierdzoną dysgrafię i przyznam że czegoś podobnego jeszcze nie widziałam w swoim długim życiu... to - że ja nie mogę przeczytać co pisze - to nic....
to - że sam nie moze przeczytać - co napisał - to nic...
ale te znaki jakie stawia na papierze nie przypominają pisma wogóle.... nie widać kólek ani kresek tylko ciągłą linię zawijasów przypominającą linię brzegową jakiegoś kontynentu z dużą ilością półwyspów... kiedy na to patrzę nie umiem oprzeć się wrażeniu - że on nie potrafi pisać wogóle.... ze jest jak przedszkolak albo  kosmita - ktorzy pracowicie udają , że znają litery....
chłopak twierdzi, że wykonuje zalecane ćwiczenia pod nadzorem mamy...
a ja sobie nie wyobrażam - jak można było dopuścić do takiej sytuacji - bo dzieciak jest jak analfabeta... nie napisze żadnego egzaminu/matury/testu... nikt nie będzie w stanie sprawdzić, co napisał....

Dżo nie widzialas jak ja pisze....czesto sama nie moge rozszyfrowac hieroglifow. Na liscie z zajec tak pisze nazwisko ze gosciu widzi K na poczatku imienia (bo nazwiska nie odczyta za chiny)i domysla sie: Kalina, Katarzyna lub Karolina. I jak sie zastanawia dluzej niz zawsze to wiem ze o mnie chodzi i mowie ze to napewno ja. Pisanie recznie to dla mnie horror, nie znosze tego. I nie dam sie wyleczyc bo sie nie da. Na maturze dlugo pisalam i sie staralam no i udalo sie.

Sinisterr_a.k.a._Icarus napisał:

Szczur napisał:

A w której szkole uczą kaligrafii? W żadnej z moich nie uczyli... Ot, tak wygląda o, a tak a... Właśnie technicznym męczyli...

Jest w Gdyni liceum prowadzone przez Jezuitów (?), tam na pewno uczą/uczyli kaligrafii.

jest i aby oplacic skladke musielibysmy wziasc forumowy kredyt.

Stylistyki zdania, moim zdaniem, nie da sie nauczyć. To nie jest umiejętnośc wyrabialna. Językiem się "myśli" - i w tej wymyślonej formie przelewa sie go na papier/inny nośnik. To trochę jak z muzyką i rytmem. Po prostu zdania się formułują u każdego w taki a nie inny sposób. Spojrzcie sami na naszą pisaninę - każdy z nas ma jakis styl i sposob budowania zdania. Stylizacja i figury retoryczne, zasob zwrotów - to mozna zapamiętac z literatury, dobrych wzorców...ale - to umysl je wplata w zdanie, czyli, z klocków jakie masz w głowie potrafi złozyc jakość w taki a nie inny sposób.

TO zdanie, nie TE nie, nie jest

To zależy od kontekstu.  Pierwsze zdanie będzie dobrze pasować do codziennej rozmowy lub jakiegoś komunikatu, który ma być maksymalnie przejrzysty. Drugie - do opowiadania / książki. Oczywiście nie zawsze: ktoś, kto pisze jakiś tekst, może sobie założyć, że styl będzie prosty, bez rozwlekłych opisów itd.

Ostatnio edytowany przez Elegant_Androgyne (2008-12-23 21:35:48)